اینگونه بیماری ها که بخش مقعد و نشیمنگاه را درگیر می کنند به چهار گروه اصلی بواسیر، شقاق، فیستول و کیست مویی تقسیم می شوند که کاملا با یکدیگر متفاوت اند اما می توانند علائم مشابهی داشته باشند.
بیماری های مقعدی ناحیه نشیمنگاه و اطراف آن را درگیر می کنند و عوامل گوناگونی در ایجاد آنها تاثیر گذارند. در اینجا نگاهی اجمالی و گذرا به این بیماری ها و عللی که در ایجاد آنها دخیل هستند می اندازیم:
بواسیر یا هموروئید شایع ترین عارضه نشیمنگاهی است که به دلیل ایجاد فشار زیاد در ناحیه مقعد بوجود می آید.
زمانی که افراد دچار یبوست یا اسهال مزمن می شوند، احتمال وارد شدن فشار به دیواره مقعد و تورم رگ های خونی این بخش افزایش می یابد که در نهایت به بروز بواسیر می انجامد. هموروئید در ابتدا بدون نشانه است اما زمانی که بیماری پیشرفت کند می تواند زندگی فرد را با مشکل مواجه کند.
شقاق یا فیشر مقعد نوع دیگری از بیماری های مقعد است که بسیار آزاردهنده است و در واقع همان زخم شدن مقعد است که بسته به عمق زخم ایجاد شده می تواند حاد یا مزمن باشد. زخم مقعد یا اصطلاحا شقاق هم می تواند به علت عبور مدفوع خشک ایجاد شود و علائم آن درد و سوزش زیاد هنگام دفع مدفوع و خونریزی از مقعد است.
فیستول به ایجاد یک اتصال غیر طبیعی بین دو عضو از بدن گفته می شود که در نوع مقعدی این اتصال بین پوست و دیواره مقعد بوجود می آید و مجرایی در زیر پوست اطراف آنال ایجاد می کند. طبق تحقیقات صورت گرفته در اکثر موارد فیستول در نتیجه عفونت آبسه مقعدی ایجاد می شود.
کیست مویی که در این مقاله به علل و دلایل ایجاد آن می پردازیم یکی از عارضه هایی است که در بخش بالایی مقعد و در انتهای ستون فقرات نمایان می شود و همراه با عفونت است. وقتی موهای این بخش در جهت مخالف رشد کنند و به داخل پوست فرو بروند، مجرایی غیر عادی در زیر پوست ایجاد می شود که معمولا مرکز عفونت است و تجمع این عفونت باعث ایجاد آبسه می شود.
افراد پر مو و آقایان بیشتر به این عارضه مبتلا می شوند. همچنین کسانی که بواسطه شغلشان زیاد می نشینند، افرادی که در خانواده سابقه بروز این عارضه را داشته اند و افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به کیست مویی قرار دارند.
اگر تجربه مبتلا شدن به کیست مویی را داشته باشید ممکن است در ابتدا علائمی احساس نکرده باشید و تنها یک برآمدگی کوچک در ناحیه دنبالچه لمس کرده باشید. در مراحل اولیه بیماری هنوز آبسه ایجاد نشده و شدت عفونت بسیار کم است، اما در نتیجه واکنش بدن به مرور اطراف مویی که به داخل پوست برگشته آبسه شکل می گیرد.
معمولا این عفونت راهی برای خروج پیدا می کند و با ایجاد حفره هایی در سطح پوست بصورت ترشحات بدبویی خارج می شود، اما احتمال اینکه این سوراخ ها بسته شوند وجود خواهد داشت. در این مرحله بیماری کیست مویی مزمن شده است و شما شاهد چنین علائمی خواهید بود:
- قرمزی و تورم در بخش انتهایی ستون فقرات و بین کفل ها
- درد و التهاب زیاد
- در مواردی احساس تب و لرز
- خروج ترشحات چرکی همراه با بوی بد
شاید به دلیل ترس از اتاق عمل و جراحی است که بسیاری از بیماران سعی بر خود درمانی و استفاده از روش های خانگی و دارویی برای درمان بیماری خود دارند و همین امر باعث پیشرفت عفونت و سخت شدن مراحل درمان خواهد شد.
در صورت بروز این نشانه ها باید اقدامات جدی برای درمان صورت گیرد و تنها راهی که برای درمان قطعی کیست مویی مزمن پیشنهاد می شود، جراحی و لیزر است. شاید بیماران دغدغه هزینه جراحی کیست مویی با لیزر یا به روش های سنتی را داشته باشند که در اینجا تا حد امکان اطلاعات مربوط به هزینه را هم در اختیار شما عزیزان قرار خواهیم داد.